Ik heb een bakje in mijn keuken staan waar ik mijn fruit in zet. Het fruit die jij het meest bij mij zal tegen komen is citroen. Man, I lof citroen! Ik gebruik citroen voor bijna alles: in de salade, schijfje in mijn cola, over de sperziebonen, bij de schnitzel, als marinade voor de spareribs of kippenvleugels, heerlijk!
Van mijn moeder heb ik soort van plastic ding gekregen die in je airfryer gaat. Dan valt het vet niet in je fryer, maar dan hoef je alleen dat plastic dingetje schoon te maken, weet je wel. Nou, eerlijk gezegd vind ik het even niets. Dus heb ik deze geparkeerd op het bakje met de citroenen.
Daarop heb ik 1 banaan neergelegd en een doosje eieren. Afijn, ik ga verder met mijn leven. Zo nu en dan pak ik weer een citroen en door.
Vandaag was ik aan het koken en wou ik een citroen pakken. Ik schuif mijn hand onder dat plastic dingetje om een citroen te pakken toen ik ineens iets raars voelde. Het had niet het structuur van de citroen, maar was gladder. Ik haalde snel mijn hand weg en zag allemaal groene vegen…Nou, ja, dat dus. Mijn geliefde citroen helemaal beschimmeld. Hartstikke groen. Ik snel de banaan, de eieren en het plastic dingetje weg halen en de rest van de citroenen waren nog ok. Beetje een groene veeg, maar niets ernstigs. Gelukkig. De citroen in kwestie ging gelijk de bak in en het fruit bakje heb ik meteen gewassen met heet water. Bah!
Maar toen dacht ik ineens: zou het zo ook met ons zijn?
Ik weet van mijzelf dat wanneer ik niet lekker in mijn vel zit, dat ik mijzelf ga isoleren. Dan blijf ik thuis en mijn enige uitstapje is richting supermarkt. Wat ik dan ook in versneld tempo doe, want ik wil gewoon niemand zien en ik wil dat niemand mij ziet.
Herkenbaar?
Wanneer wij ons afgewezen voelen, geïrriteerd, boos, etc. dan willen wij het liefst niemand in ons buurt hebben. Net als mijn citroen, raak jij dan ergens achterin de bak. Uit het zicht. De rest van de citroenen worden wel gekozen, maar net voor die ene word geen moeite gedaan.
Zo is het ook met ons. God wilt niet dat wij ergens vergeten achterin een bakje groen beginnen te schimmelen. Waarom niet? Want Hij vergeet ons niet. En omdat Hij mensen gebruikt, wilt Hij graag dat wij ons onder de mensen bevinden, zodat wij ons gezien voelen.
Het begon al in Genesis toen God zei dat het voor de mens niet goed is om alleen te zijn (Genesis 2:18). In Hebreeën 10:24-25 staat dat wij op elkaar moeten letten en onze samenkomsten niet moeten overslaan. Jacobus 5:16 zegt:’’ Beken daarom uw zonden aan elkaar en bid voor elkaar, zodat u genezen wordt. Want als een goed en rechtvaardig mens God om iets bidt, heeft dat een geweldige uitwerking’’. Dit zijn maar een aantal voorbeelden, maar wel genoeg bewijs dat wij elkaar nodig hebben.
Hoewel ik mijn citroen heb weggegooid, is dit niet een handeling die God met ons zou doen. Hij wil dat wij gezien, gered en geliefd worden.
Dus, stel je voor, het leven is als mijn bakje waar de citroenen in zitten.
Waar sta jij? Ben je de citroen die langzaam, maar zeer zeker, aan het beschimmelen is.
Of sta jij in beeld?
Ik ga in ieder geval ervoor zorgen dat ik meer in beeld kom. No way dat ik beschimmeld raak. Schimmel groen is niet echt mijn kleur. Ik hoop ook niet de jouwe.